ផលវិបាកផ្នែកសន្តិសុខនៃការផ្តោតការយកចិត្តទុកដាក់របស់ចិនរបស់អាមេរិក

ជាមួយនឹងយុទ្ធសាស្ត្រសន្តិសុខរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឥឡូវនេះគ្របដណ្តប់ដោយការគំរាមកំហែងរបស់ប្រទេសចិន មហាអំណាចក្នុងតំបន់មួយចំនួននឹងត្រូវបានល្បួងឱ្យចូលរួមក្នុងការឈ្លានពានប្រឆាំងនឹងប្រទេសជិតខាងដែលខ្សោយ ដើម្បីសាកល្បងការដោះស្រាយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិក។ ប៉ុន្តែការថយចុះនៃកម្រិតពិភពលោករបស់អាមេរិកក៏អាចនាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍យ៉ាងសំខាន់សម្រាប់ទាំងសហរដ្ឋអាមេរិក និងពិភពលោកទាំងមូលផងដែរ។

ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមត្រជាក់ អឺរ៉ុបគឺជាអាទិភាពយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិក។ អាស៊ីបូព៌ា ភាគច្រើនជាភាគីម្ខាង បើទោះជាសហរដ្ឋអាមេរិកបានប្រយុទ្ធបង្ហូរឈាមក្នុងប្រទេសកូរ៉េ និងវៀតណាមក៏ដោយ ហើយក៏បានផ្តល់សន្តិសុខដល់ប្រទេសជប៉ុន កូរ៉េខាងត្បូង និងតៃវ៉ាន់ផងដែរ។

ប៉ុន្តែ​នៅក្នុង​សង្គ្រាមត្រជាក់​ថ្មី​ដែល​កំពុង​កើតឡើង​រវាង​អាមេរិក និង​ចិន អាទិភាព​ជា​យុទ្ធសាស្ត្រ​របស់​អាមេរិក​បាន​ប្រែក្លាយ។ សព្វថ្ងៃនេះ យុទ្ធសាស្ត្រសន្តិសុខរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវបានគ្របដណ្ដប់ដោយការគំរាមកំហែងរបស់ចិន ហើយអាស៊ីបូព៌ាបានជំនួសអឺរ៉ុបជារោងមហោស្រពដ៏សំខាន់នៃការប្រកួតប្រជែងភូមិសាស្ត្រនយោបាយរបស់ពិភពលោក។ ហើយ​ផលវិបាក​ផ្នែក​សន្តិសុខ​នៃ​ការផ្លាស់ប្តូរ​នេះ​ក្នុង​ការផ្តោត​អារម្មណ៍​របស់​អាមេរិក​កំពុង​ត្រូវបាន​មើលឃើញ​កាន់តែខ្លាំង​ឡើង។

គួរឲ្យកត់សម្គាល់បំផុត សត្រូវរបស់អាមេរិកកំពុងទាញយកផលប្រយោជន៍ពីការកាន់កាប់របស់ខ្លួនជាមួយប្រទេសចិន ដើម្បីសាកល្បងការដោះស្រាយរបស់អាមេរិក។ ជាឧទាហរណ៍ អ៊ីរ៉ង់បាន ពង្រឹងជំហររបស់ខ្លួន ក្នុងការចរចារជាប់គាំងលើការរស់ឡើងវិញនូវផែនការសកម្មភាពគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរួម ដែលជាកិច្ចព្រមព្រៀងនុយក្លេអ៊ែរឆ្នាំ 2015 ដែលរដ្ឋបាលរបស់ប្រធានាធិបតីអាមេរិក Donald Trump បានដកខ្លួនកាលពីឆ្នាំ 2018។ មេដឹកនាំអ៊ីរ៉ង់ហាក់ដូចជាភ្នាល់ថាលោកប្រធានាធិបតី Joe Biden នឹងជាខ្លាំង។ មានការស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការងាកទៅរកកម្លាំងយោធា និងត្រូវបានជាប់គាំងនៅក្នុងសង្រ្គាមមជ្ឈិមបូព៌ាថ្មី នៅពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិកកំពុងរៀបចំផែនការសម្រាប់ជម្លោះដែលអាចកើតមានជាមួយកងទ័ពរំដោះប្រជាជនចិន។

ការគំរាមកំហែងផ្នែកយោធាបច្ចុប្បន្ន របស់ប្រធានាធិបតីរុស្ស៊ី វ្ល៉ាឌីមៀ ពូទីន ប្រឆាំងនឹងអ៊ុយក្រែន គឺជាក់ស្តែងផ្អែកលើការគណនាស្រដៀងគ្នា។ លោក ពូទីន ជឿជាក់ថា ពេលនេះលោកមានដៃសេរីជាងក្នុងការស្តារឡើងវិញនូវឥទ្ធិពលរបស់រុស្ស៊ីនៅក្នុងសង្កាត់ភ្លាមៗរបស់ខ្លួន ពីព្រោះសហរដ្ឋអាមេរិកអាចមានលទ្ធភាពគ្រប់គ្រាន់ក្នុងការបង្វែរអារម្មណ៍ចេញពីការផ្តោតជាយុទ្ធសាស្ត្រលើប្រទេសចិន។

សកម្មភាពនាពេលថ្មីៗនេះរបស់អ៊ីរ៉ង់ និងរុស្ស៊ីបង្ហាញយ៉ាងច្បាស់ពីភាពលំបាកជាយុទ្ធសាស្ត្ររបស់អាមេរិក។ ដើម្បីបង្កើនលទ្ធភាពនៃលទ្ធផលអំណោយផលនៅក្នុងសង្គ្រាមត្រជាក់របស់ខ្លួនជាមួយប្រទេសចិន សហរដ្ឋអាមេរិកត្រូវតែរក្សានូវវិន័យជាយុទ្ធសាស្រ្តរបស់ខ្លួន និងទប់ស្កាត់ជម្លោះបន្ទាប់បន្សំដែលអាចបង្វែរការយកចិត្តទុកដាក់ និងធនធានរបស់ខ្លួន។ ការដកខ្លួនចេញពីប្រទេសអាហ្វហ្គានីស្ថាន ក្នុងឆ្នាំ 2021 ភ្លាមៗ របស់លោក Biden បានគូសបញ្ជាក់ការប្តេជ្ញាចិត្តរបស់រដ្ឋបាលរបស់លោកក្នុងរឿងនេះ។

របៀបដែលការប្រឈមមុខដាក់គ្នារបស់អាមេរិកជាមួយអ៊ីរ៉ង់ និងរុស្ស៊ីនៅតែត្រូវបានមើលឃើញ ប៉ុន្តែវាជាការភ្នាល់ប្រកបដោយសុវត្ថិភាពដែលថាមិនយូរមិនឆាប់អាមេរិកនឹងជួបប្រទះការសាកល្បងស្រដៀងគ្នានៅកន្លែងផ្សេងទៀត។ មហាអំណាចក្នុងតំបន់មួយចំនួននឹងត្រូវបានល្បួងឱ្យធ្វើសម្លុតប្រទេសជិតខាងដែលខ្សោយជាង ដោយសារតែពួកគេគិតថា ការជំរុញរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកទៅកាន់អាស៊ីបូព៌ានឹងធ្វើឱ្យអន្តរាគមន៍យោធារបស់អាមេរិកទំនងជាតិចជាងច្រើន។

ប្រាកដណាស់ ការផ្តោតអារម្មណ៍របស់អាមេរិកលើប្រទេសចិននឹងប៉ះពាល់ដល់តំបន់ផ្សេងៗគ្នា ដោយមានផលប៉ះពាល់តិចជាងច្រើនលើសន្តិសុខក្នុងតំបន់នៅអាមេរិកឡាទីន និងអាហ្វ្រិកជាងនៅមជ្ឈិមបូព៌ា។ នៅអាមេរិកឡាទីន និងអាហ្រ្វិក គោលនយោបាយរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំខាងមុខទំនងជានឹងសង្កត់ធ្ងន់លើការប្រកួតប្រជែងផ្នែកសេដ្ឋកិច្ច បច្ចេកវិទ្យា និងការទូតជាមួយប្រទេសចិន។ អ្នកចាញ់នឹងក្លាយជាប្រទេសដែលចិនមានឥទ្ធិពល ឬផលប្រយោជន៍តិចតួច។

ផលប៉ះពាល់ផ្នែកសន្តិសុខដ៏ធំបំផុតនៃការផ្លាស់ប្តូរយុទ្ធសាស្ត្ររបស់សហរដ្ឋអាមេរិកទៅកាន់អាស៊ីបូព៌ានឹងមានអារម្មណ៍នៅក្នុងតំបន់មជ្ឈិមបូព៌ា ដែលជាតំបន់ដែលពឹងផ្អែកខ្លាំងបំផុតលើអាមេរិកសម្រាប់តម្រូវការសន្តិសុខរបស់ខ្លួន។ តាមលទ្ធភាពទាំងអស់ ការផ្តោតលើប្រទេសចិននឹងកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំងនូវតួនាទីរបស់អាមេរិកក្នុងនាមជាប៉ូលីសក្នុងតំបន់។ ខណៈពេលដែលសហរដ្ឋអាមេរិកនឹងបន្តផ្តល់អាវុធ និងជំនួយដល់សម្ព័ន្ធមិត្ត និងដៃគូដ៏សំខាន់បំផុតរបស់ខ្លួន មជ្ឈិមបូព៌ាទាំងមូលនឹងត្រូវរស់នៅដោយគ្មានសហរដ្ឋអាមេរិកជាអ្នកផ្តល់សន្តិសុខរបស់ខ្លួន។

ជាទូទៅ ប្រសិនបើអាមេរិករក្សាការសង្កត់ធ្ងន់លើយុទ្ធសាស្ត្ររបស់ខ្លួនលើប្រទេសចិន វានឹងបាត់បង់ឥទ្ធិពលភូមិសាស្ត្រនយោបាយយ៉ាងច្រើនដោយជៀសមិនរួច។ ប្រទេស​ដែល​បាត់បង់​មហាសេដ្ឋី​អាមេរិក​នឹង​យល់​ថា​មិន​សូវ​មើល​ទៅ​អាមេរិក។

ប៉ុន្តែការថយចុះនៃកម្រិតពិភពលោករបស់អាមេរិកក៏អាចនាំមកនូវអត្ថប្រយោជន៍សំខាន់ៗផងដែរ - សម្រាប់ទាំងសហរដ្ឋអាមេរិក និងពិភពលោកទាំងមូល។ វិន័យ​យុទ្ធសាស្ត្រ​នឹង​ធ្វើ​ឱ្យ​សហរដ្ឋ​អាមេរិក​មាន​លទ្ធភាព​តិច​ក្នុង​ការ​ធ្វើ​សង្គ្រាម​ដែល​មិន​ចាំបាច់។ ផ្នែកងងឹតនៃភាពឯកោរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកក្នុងអំឡុងពេលភាគច្រើននៃយុគសម័យក្រោយសង្គ្រាមត្រជាក់ គឺជាភាពមិនប្រុងប្រយ័ត្នរបស់អាមេរិកក្នុងការប្រើកម្លាំងយោធា។ យោងតាមសេវាស្រាវជ្រាវសភាអាមេរិក ក្នុងរយៈពេលបីទសវត្សរ៍ចាប់តាំងពីសង្គ្រាមត្រជាក់បានបញ្ចប់ សហរដ្ឋអាមេរិកបាន ប្រើប្រាស់កងកម្លាំងប្រដាប់អាវុធរបស់ខ្លួននៅក្រៅប្រទេសជារៀងរាល់ឆ្នាំ ។ ជាពិសេស វាបានខ្ជះខ្ជាយឈាម និងទ្រព្យសម្បត្តិដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់នៅក្នុងសង្គ្រាមធំៗចំនួនពីរនៅអាហ្វហ្គានីស្ថាន និងអ៊ីរ៉ាក់។

នៅកន្លែងផ្សេងទៀត ការតំរង់ទិសភូមិសាស្ត្រនយោបាយថ្មីរបស់អាមេរិកនឹងបង្ខំឱ្យប្រទេសដែលមានរហូតមកដល់ពេលនេះពឹងផ្អែកលើការការពារ និងការគាំទ្ររបស់សហរដ្ឋអាមេរិកឱ្យរៀនការពារខ្លួន។ ជាឧទាហរណ៍ ប្រទេសមួយចំនួននៅមជ្ឈិមបូព៌ាបានស្វែងរកការកសាងទំនាក់ទំនងឡើងវិញ និងជំរុញសន្តិភាពក្នុងការរៀបចំសម្រាប់ការផ្តាច់ខ្លួនរបស់អាមេរិក៖ ទំនាក់ទំនងរវាងរដ្ឋឈូងសមុទ្រមួយចំនួន និងអ៊ីស្រាអែលបាន ប្រសើរឡើងយ៉ាងខ្លាំង ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗនេះ។

នៅអឺរ៉ុប “ស្វ័យភាពជាយុទ្ធសាស្ត្រ” ប្រហែលជាមានវោហាសាស្ត្រភាគច្រើនសម្រាប់ពេលនេះ។ ប៉ុន្តែខណៈដែលសហរដ្ឋអាមេរិកបញ្ជាក់កាន់តែច្បាស់ចំពោះសម្ព័ន្ធមិត្តអឺរ៉ុបរបស់ខ្លួនថា តំបន់នេះគឺជាអាទិភាពបន្ទាប់បន្សំ ពួកគេនឹងត្រូវបង្វែរវោហាសាស្ត្ររបស់ពួកគេទៅជាសកម្មភាព។

អតីតរដ្ឋមន្ត្រីការបរទេសអាមេរិក Madeleine Albright ធ្លាប់ បានអះអាង ថា សហរដ្ឋអាមេរិកគឺជា "ប្រទេសដែលមិនអាចខ្វះបាន" របស់ពិភពលោក។ ការពណ៌នានោះប្រហែលជាជាការពិតសម្រាប់ភាគច្រើននៃសម័យក្រោយសង្គ្រាមត្រជាក់។ ប៉ុន្តែនៅក្នុងយុគសម័យនៃសង្រ្គាមត្រជាក់អាមេរិក-ចិន អាមេរិកអាចជាមហាអំណាចមិនអាចខ្វះបានសម្រាប់អាស៊ីបូព៌ា ប៉ុន្តែមិនមែនសម្រាប់តំបន់ផ្សេងទៀតទេ។ នៅពេលដែលការពិតថ្មីនេះកើតឡើង ពិភពលោកផ្សេងទៀតនឹងមិនមានជម្រើសក្រៅពីការសម្របខ្លួននោះទេ។ នោះអាចនាំឱ្យមានជម្លោះយោធាកាន់តែច្រើន ប៉ុន្តែវាក៏អាចនាំទៅរកសន្តិភាពបន្ថែមទៀតផងដែរ។